بررسی شبکۀ همکاری میان نهادهای دولتی و مردمی رسمی در اجرای پروژه های آبخیزداری و نقش آن در کاهش فرسایش خاک (مطالعه ی موردی دهستان برنطین-استان هرمزگان)

با وجود موفقیت پروژه های آبخیزداری، عملیات آبخیزداری به تنهایی قادر به جبران خسارات ناشی از فرسایش خاک نیست و نیازمند مشارکت ساکنان حوزه های آبخیز که زندگی آنها به طور کامل وابسته به وجود منابع پایدار و سالم است، می باشد. بر این اساس، این پژوهش با هدف تحلیل شبکۀ همکاری میان نهادهای مردمی رسمی و دولتی در اجرای پروژه های آبخیزداری سازه ای و غیرسازه ای و مقایسۀ آنها با یکدیگر، تلاش در پاسخ به این پرسش دارد که آیا میزان همکاری نهادهای مردمی رسمی با نهادهای دولتی در پروژه های آبخیزداری سازه ای و غیرسازه ای با یکدیگر تفاوت دارد؟ برای تحلیل داده هایی که با پرسش از نهادهای مردمی رسمی روستاهای دهستان برنطین واقع در استان هرمزگان و شهرستان رودان و کارشناسان و مسئولان ادارۀ منابع طبیعی و آبخیزداری این شهرستان جمع آوری شدند، از روش تحلیل شبکه ای استفاده شد. نتایج نشان دادند که علیرغم اختصاص غالب بودجۀ آبخیزداری به پروژه های سازه ای به منظور مقابله با فرسایش، میزان مشارکت و همکاری نهادهای مردمی رسمی در پروژه های غیرسازه ای بیشتر است. همچنین شبکۀ همکاری این گونه پروژه ها از یکپارچگی بالاتری برخوردار بوده و میزان درگیری نهادهای مردمی رسمی و دولتی در آنها بیشتر است. بنابراین، پروژه های آبخیزداری غیرسازه ای با توجه به برخورداری از پشتیبانی و حمایت اجتماعی نهادهای مردمی رسمی در این دهستان می توانند بهترین، موثرترین و با صرفه ترین گزینه در مهار یا کاهش فرسایش خاک در این دهستان و حتی در استان هرمزگان باشند.